اثر تجویز وریدی محلول های هیپرتونیک کلرید سدیم و هیپراسموتیک دکستروز بر سیمای لیپیدی گوساله های نوزاد

محلول های کلرید سدیم و دکستروز موارد استفاده گسترده ایی در دامپزشکی و پزشکی دارند. به دنبال استفاده از این محلول ها، احتمال جا به جایی مایعات و تغییرسطح قند و پارامترهای لیپیدی خون وجود دارد. لذا به منظور بررسی اثر این محلول ها بر هموستاز گلوکز و لیپیدها و تمایز بین نتایج حاصل از تغییرات آنها در حالات مرضی با درمان به وسیله محلول های یاد شده، این مطالعه انجام شد. به این منظور تزریق داخل وریدی و سریع ml/kg1 از محلولهای کلرید سدیم 9/0% و 2/7% و دکستروز 5% و 50% به صورت متناوب در شش راس گوساله ی نوزاد 8 تا 10 روزه صورت گرفت و طی 12 ساعت خون گیری های متوالی مقادیر گلوکز، پروتئین تام، آلبومین، کلسترول تام، hdl-c و ldl-c اندازه گیری شد. سطح پروتئین و آلبومین تا 120 دقیقه پس از تزریق محلول کلرید سدیم 2/7% با کاهش همراه بود که نشان دهنده افزایش حجم مایع خارج سلولی و پلاسما می باشد. محلول دکستروز 50% باعث افزایش شدید گلوکز خون شد. استفاده از سایر محلول ها نیز با افزایش موقت گلوکز همراه بود ولی مقدار گلوکز در گروه کلرید سدیم 9/0% تا دقیقه 180 به صورت نسبی بالا بود. در تمامی گروه ها مقدار تری گلیسیرید به دنبال تجویز محلول ها تا دقیقه 120 الی 150 افزایش یافت ولی این افزایش در گروه کلرید سدیم 9/0% شدیدتر بود. مقدار کلسترول تام به دنبال محلول دکستروز 5% به میزان قابل توجهی افزایش یافت. تغییرات مشاهده شده به دنبال تجویز محلول های کلرید سدیم ممکن است ناشی از افزایش فشار اسمزی مایع خارج سلولی باشد که منجر به ترشح adh و کورتیزول می شود. بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد استفاده از محلول های قندی و نمکی دارای تأثیرات حائز اهمیتی بر برخی پارامترهای خون می باشند. محلول های قندی و نمکی هر دو باعث افزایش گلوکز خون شده و محلول های نمکی تأثیر جالب توجهی را بر تری گلیسیرید نشان دادند.